Een Engelse tuin is een groene plek die er rustig en natuurlijk uitziet. Er zijn slingerende paadjes en veel bloemen. De vormen zijn zacht en niet strak. Alles lijkt een beetje losjes geplant. Toch is er goed over nagedacht. Een Engelse tuin voelt alsof je in een park loopt. Dat maakt deze stijl populair bij mensen die houden van een ontspannen sfeer.
De geschiedenis van de Engelse tuin
De Engelse tuin ontstond in de achttiende eeuw. In die tijd wilden mensen af van strakke lijnen en rechte paden. Ze wilden een tuin die meer leek op de natuur. Bomen werden op een losse manier geplant. Er kwamen vijvers en bruggetjes. Grote Engelse landhuizen gebruikten deze tuinstijl. Later kwam deze stijl ook bij gewone huizen terecht. Tot vandaag zie je deze manier van tuinieren nog vaak terug.
Planten die passen bij deze stijl
In een Engelse tuin groeien veel verschillende planten door elkaar. Dat maakt de tuin vrolijk en kleurrijk. Denk aan rozen, lavendel en klaprozen. Ook vaste planten zoals ridderspoor en vingerhoedskruid doen het goed. Er staan vaak struiken en kleine bomen tussen de bloemen. Alles groeit een beetje door elkaar. Toch ontstaat er een geheel dat er natuurlijk uitziet. Dat komt door de zachte overgangen en het gebruik van kleuren die goed bij elkaar passen.
De rol van paadjes en paden
Paadjes zijn belangrijk in een Engelse tuin. Ze slingeren door het groen. Ze zijn vaak van grind of van stapstenen. Zo ziet het er natuurlijk uit. Een paadje mag best een beetje overgroeid raken. Dat past bij het losse karakter van de tuin. Het is leuk als je onderweg steeds iets nieuws ontdekt. Een bankje, een beeld of een mooie plant. De tuin blijft dan boeiend en verrassend.
Water in de Engelse tuin
Water hoort vaak bij deze tuinstijl. Een kleine vijver of beekje zorgt voor rust. Het water weerspiegelt de planten en trekt vogels en insecten aan. Soms is er een bruggetje of een stenen rand. Dat maakt het beeld compleet. Een fontein komt ook voor. Het geluid van stromend water past goed bij de rustige sfeer van de tuin.
Sfeer en beleving in de tuin
Een Engelse tuin is niet strak of netjes. Het gaat juist om sfeer en gevoel. Je kijkt niet in een keer over de hele tuin. Er zijn hoekjes en doorkijkjes. Dat maakt nieuwsgierig. Je wilt verder kijken. De tuin leeft en verandert steeds. In elk seizoen ziet hij er anders uit. Dat maakt het leuk om er steeds opnieuw doorheen te lopen.
Wat je zelf kunt doen
Je hoeft geen grote tuin te hebben om deze stijl toe te passen. Ook in een kleine tuin kun je slingerpaden maken. Kies voor planten met zachte vormen. Zet ze niet op rijtjes maar laat ze een beetje door elkaar groeien. Gebruik natuurlijke materialen zoals hout of grind. Zet ergens een bankje of een pot met bloemen. Zo breng je de sfeer van een Engelse tuin ook bij jou thuis.
Hoe je de tuin onderhoudt
Hoewel een Engelse tuin er losjes uitziet, vraagt hij wel wat zorg. Je moet blijven snoeien en onkruid weghalen. Sommige planten zaailingen verspreiden zich snel. Daar moet je op letten. Ook het gras moet regelmatig gemaaid worden. Toch is het geen tuin die er strak uit hoeft te zien. Een beetje wild mag best. Dat hoort juist bij het karakter van deze stijl.
Waarom deze tuin rust brengt
De vormen, kleuren en geuren in een Engelse tuin zorgen voor ontspanning. Alles voelt zacht en vriendelijk. Er is geen haast. Je kunt rustig wandelen of op een bankje zitten. Vogels en vlinders maken het beeld compleet. Het is een plek waar je even helemaal weg bent van de drukte. Dat maakt een Engelse tuin fijn om in te zijn.
Een stijl die nooit verveelt
Doordat een Engelse tuin met de seizoenen verandert blijft hij interessant. In het voorjaar bloeien de eerste bloemen. In de zomer staat alles vol in bloei. In de herfst veranderen de kleuren. Zelfs in de winter is er leven in de tuin. De vorm van een kale boom of een bedje met bladeren geeft sfeer. Deze tuinstijl raakt nooit uit de tijd. Hij past bij mensen die houden van rust en natuur.
